تأثیر عصاره شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra L.) بر تعداد گلبول‌ها و پارامترهای مختلف خونی در موش‌های نر آزمایشگاهی

شیرین‌بیان (Glycyrrhiza glabra L.) با نام عمومی licorice از خانواده نخود (Leguminosae) است که برای آن اثرهای درمانی زیادی ذکر شده‌است. با توجه به اینکه استفاده از مواد طبیعی با منشأ گیاهی در درمان بیماریهای مختلف تاریخچه طولانی دارد، در این مطالعه اثر شیرین‌بیان بر فاکتورهای خونی مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه روی 50 موش انجام شد. نمونه‌ها به‌صورت تصادفی در پنج گروه (3 گروه تیمار، گروه کنترل و دارونما) تقسیم و در شرایط یکسان نگهداری شدند. از موش‌های نر به‌عنوان حذف فاکتور جنس استفاده گردید، سپس عصاره آبی- الکلی شیرین‌بیان با دوزهای 50، 100 و 150 mg/kg به روش درون صفاقی (IP) طی 20 روز به‌صورت یک روز در میان به گروه‌های تیماری تزریق شد. از سرم فیزیولوژی نیز برای تزریق به گروه دارونما استفاده گردید. مهمترین پارامترهای مورد بررسی تعداد گلبول‌های قرمز، میزان هموگلوبین، هماتوکریت، پلاکت، MCHC، MCH و MCV در مقایسه با گروه‌های شاهد بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از آزمون دانکن و نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها نشان داد که میزان هموگلوبین، پلاکت و MCV، MCHC در همه دوزها و میزان MCH در دوز 100 و 150 mg/kg افزایش یافته، درحالی‌که تعداد گلبول‌های قرمز در دوزهای 100 و 150 mg/kg کاهش نشان داد. در میزان هماتوکریت تغییر معنی‌داری دیده نشد. این نتایج حکایت از اثر وابسته به دوز عصاره شیرین‌بیان بر فاکتورهای خونی دارد.